Mijn keramische werk is geïnspireerd op waterspuwers aan gotische kathedralen. Deze beelden heten ook wel ‘gargouilles’. Veel mensen herkennen ze bijvoorbeeld van de Notre Dame in Parijs. Over de achtergrond van deze beelden doen verschillende verhalen de ronde, maar kort gezegd komt het er op neer dat ze een kwaadwerende functie hebben. Ze houden ‘kwade duivelse’ krachten buiten de kerk.

Deze gedachte haal ik naar de 21e eeuw. Mijn wereld heeft behoefte aan bescherming. Mij gaat het dan niet meer om de kerkelijke strijd tussen de duivel en het goddelijke, maar om het beschermen van positieve energie tegen negatieve energie.
Mijn keramische werken zijn bedoeld als unieke gargouilles die mensen beschermen.
Het zijn wandsculpturen, die meekijken over je schouders en over je waken. Ze geven positieve energie en herinneren je er aan dat je niet alleen staat.

Inspiratie voor mijn sculpturen haal ik uit de dierenwereld. Wat ik fascinerend vind in dieren is de puurheid en de verscheidenheid aan vormen. In mijn werk gebruik ik de verschillende elementen die dieren als bescherming hebben. Bij mijn gargouilles kan ik inmiddels duidelijk families onderscheiden. Dat gebeurt door de wijze waarop ik ze opbouw of de stookwijze of een serie heeft een bepaalde vormentaal. Zo krijgen de verschillende familieleden hun eigen karaktertrekken en eigenschappen. Sommige hebben scherpe randjes, andere zijn rond, vriendelijk en verstild. Vaak zijn de kleuren aards en de huid is glad of juist verweerd. Elke sculptuur geef ik een naam of titel die iets zegt over zijn of haar persoonlijkheid. Voor ieder persoon is er op die manier een passende gargouille. En mensen weten vaak al snel welke voor hen ‘bestemd’ is.